
Wat mij in het bijzonder tegen de borst stoot is dat een grootbank via de zogenaamde algemene verkoopvoorwaarden een catch-all clausule inlast die alvast op papier de desbetreffende bank de volmacht geeft om de desbetreffende persoonsgegevens door te sluizen naar gelieerde vennootschappen. Ook mag de informatie van cliënten worden doorgegeven aan handelspartners die met de grootbank een vertrouwelijkheidsverbintenis zijn aangegaan met het oogmerk om diensten en producten in samenwerking met de bank voor te stellen, aldus Taelman.
Wat Open Vld betreft verzetten wij ons met hand en tand tegen het uithollen van de privacy van de burgers wanneer dit niet in verhouding staat tot het doel en vooral zonder voorafgaande expliciete toestemming van de burger. Om hun digitale identiteit effectief te kunnen afschermen moeten burgers het recht hebben om zijn of haar (legaal) digitaal verleden te wissen. De burger moet ten allen tijde eigenaar blijven van de eigen persoonsgegevens en heeft recht op inzage.
Multinationale ondernemingen en in het bijzonder de banken moeten juist meer aandacht hebben voor hun veiligheids- en privacybeleid om het vertrouwen van de burgers – hun echte kapitaal – te behouden. Dit voorstel doet net het tegenovergestelde. Voor banken is vertrouwen essentieel. Het getuigt van een verregaande wereldvreemdheid om net dit vertrouwen op het spel te zetten voor een paar stuivers, aldus Taelman.
Dit initiatief toont alvast aan dat diverse banken wegen zoeken om de identiteitsgegevens van hun cliënten te commercialiseren op grote schaal en dit is samenwerking met vennootschappen die buiten de bank staan. Wat mij bijzonder verbaasd is dat de banken hiermee ingaan tegen het bankgeheim waarvan zij worden verondersteld de bewakers te zijn. Bovendien zou het niet de eerste keer zijn dat de digitale gegevens van cliënten door datalekken bij commerciële partners op de straatstenen eindigen. In dit geval zijn de gegevens echter dermate vertrouwelijk dat de schade wel eens bijzonder groot kan zijn.
De aard van de verzamelde gegevens door banken en overigens ook verzekeringen zijn dermate gevoelig dat deze een bijzondere bescherming behoeven.
Ik lanceer bij deze alvast een oproep aan de minister van Financiën Koen Geens (CD&V) en aan de financiële sector (Febelfin) om samen een protocol af te sluiten dat paal en perk stelt aan het morrelen aan de privacy van de rekeninghouders via het aanpassen van de algemene voorwaarden. Deze maatregelen ondermijnen immers het vertrouwen in de banken en we weten uit het verleden waartoe dergelijke excessen kunnen leiden.