De onderzoekscommissie Chodiev moest nagaan of het Belgisch parlement onder ongeoorloofde invloed de wet op de verruimde minnelijke schikking stemde om de juridische problemen van Kazachs miljonair Chodiev op te lossen. Daarnaast moest ze ook de vraag beantwoorden of de toepassing van de nieuwe wet correct verliep in de zaak Chodiev.
Lid van de commissie Vincent Van Quickenborne: “We hebben talloze vergaderingen gespendeerd en meer dan 200 hoorzittingen georganiseerd om deze hamvragen te beantwoorden. Daarbij werd de hele totstandkoming van de wet onderzocht vanaf 2007, alsook de daaropvolgende toepassing van de wet door Justitie. Het korte antwoord op de eerste onderzoeksvraag is neen. Wat wel duidelijk gebleken is, is dat het Openbaar Ministerie, de Antwerpse diamantsector en hun advocaten die meerdere petjes droegen al jaren grote voorstanders waren van de minnelijke schikking. Een wetsontwerp dat de steun had van het College van Procureurs-Generaal belandde in 2009 in de koelkast. In 2011 kwam het opnieuw op tafel als politieke pasmunt voor een verdere inperking van het bankgeheim.”
De onderzoekscommissie stelde ook vast dat Franse autoriteiten een advocatenteam samenstelden om de belangen van Chodiev in de Belgische gerechtelijke procedure te verdedigen. “Dergelijke démarches van een buitenlandse staat in een lopend gerechtelijk onderzoek van een bevriende natie zijn onaanvaardbaar. Maar bewijzen dat de Fransen invloed hebben gehad op ons wetgevend proces hebben we niet gevonden.”
Deontologie van voorzitter
Wat de tweede onderzoeksvraag betreft over de toepassing van de wet in de zaak Chodiev, zijn de experts van de commissie duidelijk: “De minnelijke schikking getroffen in de zaak Chodiev is rechtsgeldig.” De oppositie is het echter niet eens met de deskundigen. “Maar hun conclusies lagen dan al ook vast voor aanvang van de onderzoekscommissie”, zegt Van Quickenborne. “Een onderzoekscommissie dient om de feiten te reconstrueren. Daarbij worden alle vragen onderzocht, ook eventuele complottheorieën. Maar als de feiten deze laatste weerleggen, dan verdienen ze geen plaats in een eindrapport. Het is dan ook te betreuren en deontologisch ongehoord dat de voorzitter van de onderzoekscommissie een dag voor de eindstemming over het gehele rapport een persconferentie organiseert om zijn alternative facts opnieuw onder de aandacht te brengen.”
SHARE