België is koploper op het vlak van orgaandonaties. Ons land telde 28 orgaandonoren per miljoen inwoners in 2015. Ter vergelijking: in Duitsland lag dat cijfer op 10,6, in Nederland op 15,7 en Luxemburg op 5,3. Dit is zeker te danken aan de wet van 13 juni 1986 betreffende het wegnemen en het transplanteren van organen, die uitgaat van het ‘opting out’ systeem of ‘geen bezwaar’ systeem. Elke Belg is donor tenzij hij zijn verzet officieel registreerde of zijn mening op een andere manier kenbaar is voor de arts. De Belg kan zich ook expliciet laten registreren als orgaandonor. Dit kan door een registratieformulier in te vullen en zich aan te melden bij de Dienst Bevolking van de eigen gemeente. De transplantatie- coördinator raadpleegt bij elke potentiele orgaandonatie het rijksregister. Op die manier weet hij of iemand zich expliciet heeft opgegeven als donor dan wel zich expliciet verzet heeft.
Kamerlid Vincent Van Quickenborne diende reeds een jaar geleden een resolutie in om het aantal geregistreerde orgaandonoren nog verder op te krikken. “Er staan immers nog meer dan duizend mensen op een wachtlijst. We moeten mensen sensibiliseren, maar ook administratieve drempels wegnemen.” In zijn resolutie pleit hij voor een aantal faciliterende maatregelen.
Jezelf registreren als donor
Van Quickenborne wil dat mensen zich zelf kunnen registreren. “Dit kan middels het online platform eGezondheid waarbij het mogelijk wordt om via je e-ID jezelf als orgaandonor te registeren. Deze gegevens worden dan opgenomen in de databank van Volksgezondheid die door de bevoegde artsen wordt geraadpleegd wanneer zich een potentiele donor aandient. Deze nieuwe registratiemethode betekent een administratieve ontlasting van gemeenten, en maakt het voor mensen veel makkelijker om zich te registreren. Ze moeten zich immers niet meer verplaatsen naar het gemeentehuis.”
Vernieuwen id-kaart
Ten tweede wil het liberale Kamerlid verschillende momenten creëren tijdens het leven van mensen waarop hun expliciet wordt gewezen op de mogelijkheid om zich te registreren als donor en dat we die registratie administratief zo eenvoudig mogelijk maken. “Wij denken hierbij aan de vernieuwing van de identiteitskaart. Telkens de identiteitskaart wordt vernieuwd zou samen met de uitnodiging om zich aan te melden bij de gemeentediensten het formulier voor de verklaring van de wilsuitdrukking inzake wegneming en transplantatie van organen en weefsel na overlijden moeten worden toegevoegd. Op deze manier worden de houders van een identiteitskaart regelmatig gewezen op de mogelijkheid voor de houder ervan om zich door het eenvoudig aankruisen van de donatiemogelijkheid te registreren. Dat is ook een moment waarbij binnen de familie het gesprek hierover kan worden gevoerd. Idealiter kan een brochure worden toegevoegd met betrekking tot orgaandonatie die uitlegt wat de wettelijke regeling is in België, hoe orgaandonatie in concreto in zijn werk gaat en wat het belang is van orgaandonatie. Op deze wijze kunnen irrationele angsten worden weggenomen.
Tot slot wil Van Quickenborne een algemene sensibiliseringscampagne lanceren en de eventuele financiële nadelen die verbonden zijn aan levende donaties wegwerken.
De resolutie is hier te raadplegen: http://www.dekamer.be/FLWB/PDF/54/1917/54K1917001.pdf
SHARE