Zonder veiligheid, geen vrijheid. Het garanderen van veiligheid, binnen de grenzen van de rechtsstaat, is daarom de kerntaak van de overheid. Deze moet blijven investeren in onze mannen en vrouwen bij de politie, brandweer en civiele bescherming. We moeten waken over de kwaliteit van rekrutering en opleiding, het beschikken over adequaat en modern materiaal en het afdwingen van respect. In een veilige samenleving is de burger een belangrijke hoeksteen. Een veilige samenleving (ook online) begint immers met een gezonde dosis verantwoordelijkheidszin.
ALLES BEGINT BIJ PREVENTIE
Een sterk veiligheidsbeleid begint bij een goed uitgebouwd preventiebeleid. Steden en gemeenten spelen daarbij een belangrijke rol. Een verdeelde samenleving is een onveilige samenleving. Daarom moeten we blijven strijden tegen segregatie en hokjesdenken. Goed samenleven betekent dat iedereen zich aan onze wetten en regels houdt. Iedereen moet onbevreesd zichzelf kunnen zijn, ondanks afkomst, gender, seksuele oriëntatie, … De fundamentele normen uit onze Grondwet garanderen dit.
RESPECT VOOR POLITIE EN HULPDIENSTEN
In onze complexe samenleving verwachten we heel wat van onze politiemensen. Als we geen minimum-dienstverlening willen, moeten we daarom ook zorgen dat de politie beschikt over voldoende en sterke mensen. Ook gezien de pensioneringsgolf is het aantrekken van jonge, getalenteerde politiemensen cruciaal. De rekrutering moet daarom sneller en efficiënter en worden opgevolgd door een degelijke opleiding. Daarin moet ook aandacht komen voor het aantrekken van gespecialiseerde profielen. Een aangepast statuut met functionele verloning en inzetten op mobiliteit tussen diensten is daarbij cruciaal.
Veel lokale politiezones zijn te klein om slagkrachtig aan bepaalde criminaliteitsfenomenen het hoofd te bieden, terwijl de wijkwerking niet in het gedrang mag komen. Daarom moedigen we vrijwillige fusiesfinancieel aan. In Brussel willen we één politiezone onder de bevoegdheid van het Gewest.
De politiehervorming is ruim 20 jaar oud. Vandaag is het aantal agenten niet eerlijk verdeeld tussen de verschillende politiezones. Veel zones kampen daardoor met capaciteitsproblemen. De verdeelsleutel – de zogenaamde KUL-norm – willen we aanpassen. De federale politie moet worden versterkt, zodat ze de lokale zones beter kan bijstaan. Ook hebben de federale en lokale politie nood aan één sterke, gemeenschappelijke basiscultuur om de samenwerking te bevorderen.
Respect moet centraal staan. Er is een zerotolerantie voor geweld tegen politiemensen, net zoals voor ongeoorloofd geweld door de politie.
Politiemensen moeten zich maximaal bezighouden met politiewerk. Taken zoals het vaststellen en verwerken van kleine verkeersinbreuken (zoals snelheidsovertredingen), het onthaal in politiekantoren, … kunnen aan private bewakingsagenten worden uitbesteed. We kunnen ook bekijken hoe we slachtofferbejegening kunnen overlaten aan gespecialiseerde mensen. Ook de Directie Beveiliging van de federale politie (DAB) moet zijn personeelsminima volledig invullen voor zijn bewakingsopdrachten. Daartegenover staat dat de politie moet uitkijken naar hoe samenwerkingsverbanden (zonaal tot internationaal) tot meer efficiëntie en meer effectiviteit kunnen leiden, met name bij de aanpak van drugs- en georganiseerde criminaliteit, net als terrorisme. De “lessons learned” uit diverse actieplannen (Kanaalplan, Stroomplan, Kempen-Maasplan en transmigratieplan) moeten maximaal in de reguliere politiewerking worden geïntegreerd.
Onze veiligheidsdiensten moeten snel een inhaalbeweging maken op technologisch vlak. Criminelen hebben immers ook hun weg naar cyberspace gevonden; 50 procent van de totale criminaliteit vindt al online plaats. Technologieën zoals bijvoorbeeld slimme camera’s, bodycams, drones, big data analyse en moderne communicatiemiddelen bieden interessante ondersteuning voor het politiewerk. Uiteraard steeds met respect voor de privacy. Het aantrekken van gespecialiseerde profielen is dan ook een must. Daarnaast beschikken de politiediensten nog over te veel verschillende databanken. De evolutie naar één registratiesysteem, efficiënter databeheer én meer informatiedeling moet sneller.
VEILIG, OOK DIGITAAL
De COVID-19-crisis heeft onze digitale activiteiten in een stroomversnelling gebracht. Ook in cyberspace moeten burgers zich veilig kunnen begeven en bedrijven veilig kunnen werken. We moeten internetcriminaliteit daarom doortastend aanpakken. Sensibilisering is cruciaal in het beschermen van onze burgers, bedrijven, kritische infrastructuur en overheidsorganen. Maar ook grote sociale-mediabedrijven moeten zich aan de wet houden.
BURGEMEESTERS
Burgemeesters kunnen nu al snel optreden tegen criminaliteit door hun bestuurlijke politiebevoegdheden. Tegenover zogenaamde “patsers” kunnen ze bijvoorbeeld hun voertuig in beslag nemen. Die bestuurlijke handhaving is zeer efficiënt om georganiseerde misdaad preventief aan te pakken. Naar Nederlands voorbeeld willen wij een uitgebreider wettelijk kader, zodat de burgemeester, politie en justitie nog beter kunnen samenwerken. Verder is het belangrijk dat we onze burgers en bedrijven meer betrekken in alle aspecten van onze veiligheid.
VEILIGHEIDSZONES
De kloof tussen het federale en het lokale niveau voor de hulpverleningszones moet verder worden gedicht. Het ideaal is een 50-50-evenwicht in de financiering. Sommige zones zijn daarenboven minder bedeeld dan andere. Daarom moet de verdeelsleutel voor de federale dotatie worden aangepast. Intussen dienen de meest deficitaire zones prioriteit te krijgen. Dat is ook het geval voor het invullen van de capaciteitstekorten bij de brandweer en de civiele bescherming, zowel beroeps als vrijwilligers. Het inrichten van veiligheidszones (waarin alle veiligheidsdiensten worden geïntegreerd) kan zorgen voor meer efficiëntie.
SLACHTOFFERS CENTRAAL
We stellen slachtoffers centraal. Straffeloosheid aanpakken betekent ook een erkenning en vergoeding van alle slachtoffers. Zij moeten zo goed mogelijk op de hoogte worden gehouden van het verloop van hun zaak. Een snelle en zo volledig mogelijke vergoeding van schade is een must. Ze hebben recht op één aanspreekpunt binnen politie en justitie. De inzet van nieuwe technologieën moet slachtoffers daarnaast maximaal ontlasten van de administratieve rompslomp.
SHARE