Dames en heren,
Beste collega's,
We beleven vandaag één van de somberste momenten sinds de Tweede Wereldoorlog.
Na de moeizame vredesopbouw in de Balkan in de jaren '90, dachten we dat vrede in Europa definitief verworven was.
Vandaag blijkt niets minder waar.
Een militair conflict op Europese bodem, aan de grenzen van de Europese Unie en het NAVO-grondgebied. Ongehoorde en ongeziene Russische agressie tegenover een onschuldig Oekraïne.
Vladimir Poetin is hiermee niet aan zijn proefstuk toe.
De afgelopen maanden en jaren zijn vele dappere Russische burgers op straat gekomen tegen de autocratie en kleptocratie van de Russische President.
Zij werden hardhandig neergeslagen, vergiftigd en vermoord.
Vandaag breidt Poetin zijn agressie uit naar 45 miljoen Oekraïners.
Of zij nu Russisch spreken of Oekraïens maakt hem weinig uit.
Wat Poetin stoort is dat Oekraïners vrije burgers zijn.
Het stoort hem dat Oekraïne een vrij land is.
Een land dat eigen keuzes maakt.
En ja, een land dat naar het Westen kijkt.
De aanval van Poetin is dan ook een aanval op de vrijheid.
De agressie van Rusland richt zich op dit moment uitsluitend op Oekraïne. Er is geen enkel element dat bevestigt dat Rusland ook NAVO-landen viseert.
Dat neemt niet weg dat een aantal Europese landen zich wel degelijk bedreigd voelen en daarom vandaag artikel 4 van het NAVO-verdrag hebben ingeroepen.
Artikel 4 dat stelt dat we als bondgenootschap overleg plegen wanneer landen zich bedreigtdvoelen in hun territoriale integriteit, politieke onafhankelijkheid of veiligheid.
Op basis van artikel 4 hebben deze ochtend de eerste consultaties plaatsgevonden en overleggen we morgen met de staats- en regeringsleiders van de 30 NAVO-landen.
We zullen samen met onze bondgenoten alle stappen zetten om de afschrikking en defensie op te voeren. Maar onze acties zullen altijd preventief, proportioneel en niet-escalerend zijn.
In eigen land nemen we intussen de nodige voorzorgsmaatregelen om onze kritische infrastructuur bijkomend te beschermen.
Later vandaag komt ook de Europese Raad in bijzondere zitting samen om te beslissen over zwaardere sancties voor Rusland. Het zwaarste sanctiepakket in de geschiedenis van de Unie.
De tijd van graduele sancties is voorbij. Doen we dit niet, dan zal Poetin niet stoppen nadat hij Oekraïne heeft onderworpen.
We doen dit om het industrieel en militair complex van Rusland te verwakken.
Deze sancties situeren zich in diverse domeinen.
Ten eerste, financiële sancties.
We moeten Russische banken en staatsbedrijven afsnijden van de internationale geldmarkten.
Naast banken en bedrijven moeten ook meer mensen uit de politieke en economische elite op de sanctielijst komen – van de Russische oligarchen tot de club van kleptocraten rond Poetin.
Het sanctie-pakket zal zich ook moeten focussen op technologie die Rusland nodig heeft om haar economie en militaire activiteiten draaiende te houden.
Collega's,
Laat me duidelijk zijn: deze sancties hebben niet als doel de Russische bevolking te raken, maar ze moeten de druk opvoeren op het autocratische regime dat in het Kremlin zetelt .
Wat er vandaag op het spel staat, is niets minder dan de vrede en veiligheid in Europa.
Vladimir Poetin vindt democratie zwak en Westerse waarden waardeloos.
Omdat wij – in tegenstelling tot hem – géén fysiek geweld gebruiken.
Geen mensenlevens op het spel zetten in onnodige oorlogen.
Omdat wij zijn 'wet van de sterkste' afwijzen en politieke dialoog verkiezen boven kruisrakketten.
Collega's,
Dit model van agressie en oorlog is verwerpelijk. Het is een model van het verleden. Gebouwd op zwakke fundamenten.
Op een maatschappij van wantrouwen en een economie waar een kleine groep zich verrijkt ten koste van de brede bevolking.
Het is een regime gebaseerd op het beknotten van de vrijheid en het onderuithalen van mensen.
Onze democratie lijkt misschien teer, maar ze is veel veerkrachtiger.
Net omdat ze gebaseerd is op vrije wil en vrijwillige samenwerking.
Collega's,
We zullen maar een omslag maken door een hecht blok te vormen met onze Europese partners en NAVO-bondgenoten.
We moeten elkaar de komende dagen en maanden stevig vasthouden in het Westen.
En we moeten deze eenheid gebruiken om het grote onrecht dat Oekraïne wordt aangedaan te stoppen.
De enige uitweg uit deze crisis is de onmiddellijke staking van het geweld.
Wat er vandaag gebeurt, gaat niet enkel over Oekraine.
Het gaat ook over onze Europese veiligheid.
Over ons Europa.
Een Europa dat resoluut kiest voor de internationale rechtsorde en een Europa dat geleerd heeft dat oorlog enkel verliezers telt.
SHARE