Om kindermishandeling al van bij de wortels aan te pakken en te bestrijden doen de meerderheidspartijen in het Vlaams Parlement een aantal concrete voorstellen. In hun voorstel van resolutie pleiten zij voor een totaalaanpak die inzet op preventie en detectie, op een gezinsgerichte en gecoördineerde aanpak en op de samenwerking tussen justitie en welzijn, zo klinkt het bij Katrien Schryvers (CD&V), Lorin Parys (N-VA) en Freya Saeys (Open Vld). Het voorstel is complementair met en omkadert het samenwerkingsplatform dat de Vlaamse Regering op 4 juni bekendmaakte.
In 2020 ontvingen de Belgische jeugdparketten 91.402 meldingen over verontrustende opvoedingssituaties, of 250 meldingen per dag. “Kindermishandeling laat altijd diepe sporen na”, zeggen de initiatiefnemers. “Het belemmert de ontwikkeling en de mogelijkheden over de hele levensloop, zelfs tot in de volgende generatie(s). In een uitvoerige resolutie willen Vlaams Parlementsleden Katrien Schryvers (CD&V), Lorin Parys (N-VA) en Freya Saeys (Open Vld) met vijf concrete voorstellen het probleem verder op een alomvattende manier aanpakken, rekening houdend met de complexiteit ervan.
- Werken aan de gezinscontext
Het risico op kindermishandeling neemt toe wanneer de draaglast van de ouders, die verzwaard kan worden door ziekte, geldproblemen, mentale problemen, middelenverslaving, trauma’s uit de eigen kindertijd, enzoverder, hun draagkracht overschrijdt. “Daarom is het belangrijk dat men met heel het gezin aan de slag gaat en dat er rond deze risicofactoren gewerkt wordt. Ook ouders zelf moeten we meer informeren en nauwer betrekken”, zegt Vlaams volksvertegenwoordiger Katrien Schryvers (CD&V). “Zij moeten weten dat ze beroep kunnen doen op hulpverlening en opvoedingsondersteuning als ze voelen dat hun draagkracht overschreden wordt. Het is echt nodig dat we het taboe dat daarop nog rust doorbreken.”
- Detectie van kindermishandeling
“De aanpak van kindermishandeling vraagt om een alerte en zorgzame samenleving. Een eerste stap is dan ook zowel burgers als hulpverleners goed in te lichten over signalen die mogelijk kunnen wijzen op kindermishandeling”, aldus Vlaams volksvertegenwoordiger Lorin Parys (N-VA). “Daarnaast moet de mogelijkheid om anoniem melding te doen breder bekendgemaakt worden. Dit kan bij de politie, maar ook bij hulplijnen zoals 1712, Awel of nupraatikerover.be.”
Via meer sensibilisering en het inzetten op de bereikbaarheid en toegankelijkheid van hulplijnen willen de indieners van de resolutie dat meer situaties aan het licht komen en worden opgevolgd. Veel te vaak blijft kindermishandeling lang onder de radar. Sensibiliseringscampagnes moeten meer gericht zijn op kinderen zelf en gevoerd worden via media die bij kinderen een voldoende groot bereik hebben. De hulplijnen moeten ook meer op mekaar afgestemd worden.
- Kindreflex
Ook voor hulpverleners is het niet altijd makkelijk om kindermishandeling te herkennen of te melden, niet in het minst omdat ze zich belemmerd voelen door hun beroepsgeheim. “Het beroepsgeheim is echter niet absoluut en de grondregel is dat men moet handelen in het belang van de minderjarige”, zegt Vlaams volksvertegenwoordiger Freya Saeys (Open Vld). “Hierrond sensibiliseren en hieraan de nodige aandacht besteden in de opleidingen kan zorgen voor minder terughoudendheid bij zorg- en hulpverleners om een vermoedelijk geval van kindermishandeling te melden. Een toepasbaar afwegingskader of protocol kan hierbij helpen.”
Zo is de kindreflex een tool voor hulpverleners om met hun volwassen cliënten een gesprek te voeren over ouderschap, die ook van nut kan zijn binnen het onderwijs en de brede gezondheidszorg en zelfs in de recreatieve sector (jeugd, sport, cultuur) waar volwassenen intensief met kinderen in contact komen. De indieners willen zo ook tot een betere samenwerking komen tussen verschillende diensten.
- Samenwerking tussen justitie en welzijn
De afgelopen jaren werd er binnen het Vlaams Forum Kindermishandeling (VFK) goed samengewerkt tussen justitie en het welzijnsveld. Het VFK is echter niet meer actief, terwijl toch de nood werd gevoeld aan een nieuw samenwerkingsverband. Kortere lijnen tussen justitie en welzijn, zorgen dat escalaties van geweldsituaties vermeden kunnen worden. De indieners juichen dan ook het recente initiatief tot oprichting van een nieuw expertiseplatform toe. “Niet alleen een bestraffing, maar zeker ook gerichte daderhulpverlening kan het risico op een herhaling van de feiten immers sterk doen afnemen. We willen hierbij niet alleen inzetten op de beschikbaarheid van kwaliteitsvolle begeleiding voor daders, maar ook op het vertalen van wetenschappelijke inzichten naar de praktijk”, vertellen de initiatiefnemers.
- Wetenschappelijk onderzoek
Tot slot vragen de indieners meer wetenschappelijk onderzoek rond de prevalentie van kindermishandeling. Op die manier willen ze dat evoluties in de tijd kunnen worden gemeten, alsook de maatschappelijke kost en de impact van kindermishandeling. “Als maatschappij moeten we er zijn voor elk kind dat slachtoffer is van fysiek, emotioneel of seksueel geweld. Dit vraagt een totaalaanpak en een zeer brede verantwoordelijkheid. Van heel de maatschappij, van elke hulpverlener, van justitie, van politie, enzoverder”, zo besluiten Schryvers, Parys en Saeys. “Elk kind moet kunnen opgroeien in een veilige omgeving.”
SHARE