Nood aan nieuw model voor VRT
Zal de VRT nog een klassieke zenderspeler zijn in de toekomst? Dat vraagt Vlaams Parlementslid Gwendolyn Rutten zich af. Volgens Rutten zal de nieuwe beheersovereenkomst de laatste in zijn soort zijn. Er moet nu al nagedacht worden over een nieuw model en er moet zo snel mogelijk een toekomstplan op tafel komen volgens de liberalen. Rutten: “Het medialandschap verandert zo snel dat deze beheersovereenkomst achterhaald zal zijn nog voor ze goed en wel in werking is getreden.” Deze laatste klassieke beheersovereenkomst moet volgens haar vooral de voorbeeldrol en kernopdracht van de VRT terug versterken. Dat betekent ook complementair zijn met de markt en voorbereid zijn op de crisissituaties.
Het medialandschap is in volle verandering. De manier waarop we nieuws, televisie, media, … consumeren is in volle verandering. We streamen series en films. We luisteren naar podcasts. We scrollen door sociale media. Het medialandschap zal alleen maar sneller blijven veranderen. Vandaag is de VRT aanwezig op die nieuwe mediaplatformen, maar de omroep blijft in hoofdzaak toch nog een mediabedrijf met klassieke zenders.
Op dit moment wordt er in het Vlaams Parlement gediscussieerd over de nieuwe beheersovereenkomst. Volgens Vlaams Parlementslid Gwendolyn Rutten is het duidelijk dat dit de laatste klassieke beheersovereenkomst zal zijn. Het is maar de vraag hoe lang de klassieke manier van radio en televisie maken in tijden van sociale media, streaming, podcasts en uitgesteld kijken de VRT nog zal toelaten om haar kernopdracht te vervullen.
Daarom pleit Rutten ervoor dat er nu al nagedacht wordt over een nieuw model voor de VRT. Ze wil dat er zo snel mogelijk een plan op tafel komt om de toekomst voor te bereiden.
Vlaams Parlementslid Gwendolyn Rutten: “Zolang er - zoals nu - nog veel klassieke kijkers zijn, moeten we die keuze blijven bieden. Alleen moeten we verder durven kijken. Er zal een moment komen dat maar mensen volledig zelf zullen kiezen wat ze willen kijken. Dan moet je je durven afvragen of de VRT een klassieke zender moet blijven of misschien beter een soort multimediaal kwaliteitsmerk moet worden om zo haar kerntaak te blijven vervullen: mensen informeren zodat ze sterker en weerbaarder worden. Daar moeten we nu al aan beginnen werken, niet over vijf jaar.”
Intussen blijft de VRT met zijn klassieke zenders een essentiële rol spelen in het huidige Vlaamse medialandschap met zeer kwalitatieve en breed gesmaakte producties. Maar de voorbije jaren was die rol onder druk komen te staan. Incidenten stapelden zich op: van het ontslag van klokkenluiders, tot signalen over ontevreden personeel en de wankele uitbesteding van ‘Thuis’. Die opeenvolging van crisissen ondermijnt het vertrouwen in een organisatie die met publieke middelen werkt en een voorbeeldrol moet vervullen. VRT straalde allang geen rust en betrouwbaarheid meer uit, maar eerder een gebrek aan controle en zelfreflectie.
De Vlaamse meerderheidspartijen lijken die problemen en uitdagingen in een resolutie onder de mat te vegen. Daarom diende Rutten zelf een resolutie in. Volgens haar moet de laatste klassieke beheersovereenkomst over drie zaken draaien.
Ten eerste moet het zijn voorbeeldfunctie weer kunnen waarmaken, bijvoorbeeld op vlak van diversiteit, inclusie en integriteit. De waarden die de VRT predikt, moet ze ook zelf toepassen.
Ten tweede wil Open Vld geen carte blanche. Als alles toegelaten is, behalve wat verboden is, zal de VRT zich beginnen gedragen als een commerciële speler. De VRT moet complementair zijn aan private spelers, geen concurrent. De concurrentie is immers vaak internationaal. De verschillende mediabedrijven zouden beter samenwerken en bijvoorbeeld samen grote commerciële spelers aanspreken.
Tot slot moet de VRT zich heroriënteren op haar kerntaken. Dat betekent betrouwbare informatie, cultuur, educatie en mediawijsheid. De VRT moet betrouwbare informatie ook in crisistijden kunnen verspreiden. De nieuwsdienst moet gezien worden als een strategische dienstverlening. Informatie via FM of DAB+ moet gegarandeerd blijven bij digitale black-outs of cyberaanvallen. Dat vereist noodplannen en communicatie aan burgers.