Onaanvaardbaar dat Brussel slechts 20% werkzoekenden controleert

Actiris controleert vandaag slechts 20% van de Brusselse werkzoekenden effectief op hun beschikbaarheid voor de arbeidsmarkt. Brussels Parlementslid Imane Belguenani noemt dit “onaanvaardbaar in een regio waar de werkzaamheidsgraad structureel achterloopt” en pleit voor een onmiddellijke hervorming van het Brusselse activeringsbeleid.

Slechts 20% van de Brusselse werkzoekenden worden vandaag door Actiris gecontroleerd op hun beschikbaarheid voor de arbeidsmarkt. Dat herhaalde minister Bernard Clerfayt gisteren tijdens de commissie Werk in het Brussels Parlement. “In Vlaanderen en Wallonië bedraagt de controle 80%. Brussel heeft de instrumenten, maar weigert ze in te zetten. Dat is onaanvaardbaar in een regio waar de werkzaamheidsgraad structureel achterloopt”, aldus Brussels parlementslid Imane Belguenani.

Hervorming geblokkeerd door politieke onwil

Volgens minister Clerfayt is de hervorming technisch voorbereid, maar wordt ze geblokkeerd door de Brusselse Regering en de Raad van Bestuur van Actiris, onder druk van vakbonden die zich verzetten tegen een hervormde controle-aanpak. Belguenani is scherp: “Als we willen activeren, moeten we mensen aanspreken op hun verantwoordelijkheid. Wie kan werken, moet geactiveerd worden. En wie wil onderhandelen, moet naar de onderhandelingstafel komen. Hervormingen blokkeren zonder alternatief is geen beleid voeren, dat is de status quo verdedigen.”

Belguenani wijst op drie hardnekkige problemen die het Brusselse activeringsbeleid ondermijnen:

• Geen integratie van begeleiding en controle: In tegenstelling tot VDAB en Forem werkt Actiris met gescheiden systemen, wat leidt tot inefficiëntie en lage controlegraad. Het Rekenhof heeft deze werkwijze al bekritiseerd.
• Geen gedeeld digitaal dossier: Actiris, VDAB, Bruxelles Formation, OCMW’s en andere partners werken niet met een gezamenlijk digitaal dossier, wat zorgt voor gebrekkige opvolging.
• Geen beschikbaarheidscontrole door OCMW’s: OCMW’s controleren momenteel niet of leefloontrekkers beschikbaar zijn voor de arbeidsmarkt. Dit wordt problematisch in het kader van de Arizonamaatregel die de werkloosheidsduur beperkt.

“Een uitgebreide ULB-studie toont aan dat het Brussels Gewest hier bevoegd voor is. We moeten de verantwoordelijkheid nemen, anders sturen we mensen van RVA naar OCMW zonder garanties op activering of opvolging” zegt Imane Belguenani.

Arizonamaatregel mag hervorming niet blokkeren

Tot slot benadrukt Belguenani dat het Brussels Gewest terecht vragen stelt bij de budgettaire impact van de Arizonamaatregel, die een beperking van de werkloosheidsduur inhoudt. Ook andere steden, waaronder Antwerpen, uitten daarover bezorgdheden.

“Die bezorgdheden zijn terecht. Maar wie over compensaties voor Brussel wil onderhandelen, moet ook bereid zijn om aan tafel te komen. En dit ontslaat het Brussels Gewest niet van zijn verantwoordelijkheid om zijn eigen huis op orde te stellen” stelt Belguenani. Ze roept de Brusselse Regering op tot een daadkrachtig controlebeleid bij Actiris én de OCMW’s. “We staan op een kruispunt: ofwel kiezen we voor verantwoordelijkheid en activering, ofwel blijven we vasthangen in stilstand en verdeeldheid. De cijfers zijn duidelijk, de hervorming ligt klaar. Nu is het moment om daadkracht te tonen en dit probleem aan te pakken.”