“Vlaanderen laat Brussel los"

“N-VA reduceert Brussel tot taal. En ook totaal… om hun eigen woordspelletje te gebruiken.” Zo reageert Brussels parlementslid Imane Belguenani (Open Vld) verontwaardigd op de besparingsplannen van de Vlaamse Regering.

De Vlaamse Regering investeert in het ToTaalplan Nederlands voor de hoofdstad, maar bespaart fors op basisdienstverlening in Brussel.

• Eind augustus pakt minister Cieltje Van Achter (N-VA) uit met haar ToTaalplan Nederlands: een investering van 1 miljoen euro om het Nederlands over verschillende sectoren heen te stimuleren (kinderopvang, studenten, ziekenhuizen, horeca …).
• Half september kondigt haar regering tegelijk een veelvoud aan besparingen aan op essentiële stedelijke dienstverlening vanuit de Vlaamse Gemeenschap in Brussel:
  • 3,6 miljoen op kinderopvang
  • 1,5 miljoen op naschoolse kinderopvang
  • 18 miljoen op hoger onderwijs en aanverwante instellingen
  • Besparingen op een hele reeks vzw’s.
• Bovendien knipt de Vlaamse regering voor het eerst in meer dan 25 jaar in de dotatie aan de Vlaamse Gemeenschapscommissie (VGC): -1,2 miljoen euro. Belguenani: “Als signaal kan dit tellen. Lode Craeybeckx draait zich om in zijn graf.”

Breuk met 25 jaar stedelijk beleid

Belguenani: “Dit is ongeloofwaardig en hypocriet van N-VA. Al 25 jaar investeren we via goed stedelijk beleid, via onderwijs, cultuur en welzijn, in het versterken van het Nederlands in Brussel. Elke Vlaamse regering, in de geest van de slogan ‘Vlaanderen laat Brussel niet los’ van Lode Craeybeckx (socialist en burgemeester van Antwerpen), steunde dit beleid door de Vlaamse Gemeenschapscommissie financieel te ondersteunen. Er was hierover steeds brede consensus over de partijen heen.”

Kinderachtige obsessie voor taal

“Open Vld heeft begrip voor besparingen. Maar door een kinderachtige obsessie voor taal, zonder voeling met onze stad, gooien N-VA en haar coalitiepartners (CD&V en Vooruit) de hele steun aan dit stedelijk beleid overboord. Ze reduceren eens en voor altijd, Vlaams beleid in Brussel tot taalsymboliek en communicatie naar hun achterban in Vlaanderen. En oh ironie, het eerste slachtoffer zal het gebruik van het Nederlands in Brussel zijn.”