Francesco Vanderjeugd, geboren in Roeselare en getogen in Staden, is een 34-jarige politicus die zijn achtergrond heeft in de kapperswereld. Reeds op zijn 15e was hij politiek actief binnen Jong VLD. Op zijn 18e was hij reeds actief aan de slag als zelfstandig ondernemer/kapper en werd hij tevens verkozen tot gemeenteraadslid (oppositie) in Staden. Zes jaar later, in 2013, werd hij burgemeester van Staden op 24-jarige leeftijd. Vlaanderen leerde hem zo kennen als de jongste burgemeester van het land. Zijn jarenlange inzet voor Staden en voor Open Vld verzilverde hij toen hij op 25 mei 2014 verkozen werd als Vlaams Volksvertegenwoordiger. Hij was er 5 jaar aan de slag als gedreven parlementslid in de commissie land- en tuinbouw en visserij.

Voor de Vlaamse verkiezingen van 2019 stond hij vrijwillig zijn derde plaats op de West-Vlaamse lijst af aan zijn collega Mercedes Van Volcem uit Brugge, die misnoegd was over de plaats die ze initieel had gekregen. Hij zakte naar de vierde plaats. De partij behaalde bij de verkiezingen drie zetels. Francesco Vanderjeugd haalde maar liefst 18.000 voorkeurstemmen, meer dan de kandidaten op plaatsen 2 en 3, maar door het systeem van lijststemmen ging de derde zetel alsnog naar zijn collega uit Brugge. Hierdoor kwam er een voorlopig einde aan zijn loopbaan in het Vlaams Parlement.

In juni 2019, kort na de verkiezingen van mei 2019, kondigde Vanderjeugd aan dat hij zich kandidaat stelt als voorzitter bij de Open Vld.

Nadat Bart Tommelein zich eveneens kandidaat stelde, trok hij in januari 2020 zijn kandidatuur in ten voordele van Bart Tommelein. Bij de verkiezing voor het partijbestuur van Open Vld behaalde hij 5153 stemmen, goed voor een tiende plaats. Omdat de 20 best scorende liberalen zetelen in het partijbureau is Francesco bijgevolg sedert mei 2020 verkozen voor het partijbureau.

Naast zijn vele werk als burgemeester van gemeente Staden blijft hij zich ook hard inzetten voor de landbouwsector. Deze sector, die reeds heel wat te verduren kreeg de laatste tijd, ligt hem nog nauwer aan het hart sedert zijn passage in het Vlaams parlement. Hij trok dan ook reeds diverse malen aan de alarmbel op zowel Vlaams, nationaal als Europees niveau om steun te krijgen voor de land- en tuinbouwsector.