Vandaag komt in het Europees Parlement de discussie op gang over hoe bedrijven makkelijker via de beurs geld kunnen ophalen. De Europese Commissie deed daarover vorig jaar een voorstel, dat de voorbije maanden werd besproken door de grote fracties in het Europees Parlement. De Belg Philippe De Backer (Open VLD) is rapporteur voor het voorstel, wat betekent dat hij de pen vasthoudt en het compromis zoekt. Vandaag schetst hij in zijn rapport de grote lijnen van de deal. De bedoeling is dat het parlement in juni stemt.
‘Het plan is om de regels voor het ophalen van geld te vereenvoudigen’, zegt De Backer. ‘De Commissie deed al goede voorstellen, maar doet ook iets waar wij ons zorgen over maken: ze geeft alle EU-lidstaten nog altijd de ruimte om mee te bepalen hoe bedrijven die geld ophalen kandidaat-investeerders moeten informeren via een prospectus. De Commissie stelt voor dat EU-lidstaten nog altijd zelf de regels voor een nationale prospectus mogen bepalen voor wie 500.000 tot 10 miljoen euro ophaalt. We vrezen dat dat weer tot versnippering leidt.’
Hoe ziet het voorstel er nu uit?
Philippe De Backer: ‘We verhogen de limieten. Nu is een prospectus nooit nodig voor wie minder dan 500.000 euro ophaalt en verplicht voor wie meer dan 10 miljoen euro ophaalt. We merken echter dat je met crowdfunding al snel 600.000 euro ophaalt en dat kmo’s vaak 12 tot 15 miljoen euro nodig hebben op de kapitaalmarkten.’
‘We verhogen daarom die twee limieten tot 1 miljoen euro en 20 miljoen euro. Onder 1 miljoen euro is nooit een prospectus nodig, boven 20 miljoen is hij altijd verplicht.’
Wat doe je met de grijze zone tussen 1 miljoen en 20 miljoen?
De Backer: ‘Daar willen we de nationale barrières weg, zodat bedrijven in heel Europa geld kunnen ophalen. Daar stel ik voor dat kmo’s in heel de EU dezelfde, lichte prospectus kunnen opmaken met daarin het antwoord op drie vragen: Wie haalt geld op? Wat wil dat bedrijf met het opgehaalde geld doen? En op welke manier stappen investeerders in het project (aandelen, obligaties, ...)?’ ‘Zo’n prospectus kan op 20 tot 25 pagina’s. Nu is een prospectus makkelijk 700 pagina’s dik en kost hij snel 500.000 euro. Als je 10 miljoen euro wil ophalen, ben je daardoor al 5 procent van je kapitaal kwijt voor je begint. Dat heeft geen zin.’ ‘Ons voorstel is dat ieder bedrijf in Europa voor kapitaaloperaties tussen 1 en 20 miljoen euro kan beslissen of het gebruikmaakt van die Europese light-versie van de prospectus.’
Hoe gevoelig ligt dat bij de Europese regeringen, die macht moeten afstaan?
De Backer: ‘Zullen de nationale regulatoren dat leuk vinden? Neen. Maar nu doen we aan ‘gold plating’, waarbij er zoveel regels zijn dat niemand nog naar de beurs trekt.’
Lagere kosten voor een kapitaaloperatie is een ding, maar behoudt de kleine belegger genoeg garanties op correcte informatie?
De Backer: ‘Ja, omdat je dat moet samen lezen met andere wetgeving. Er is Mifid, waardoor je als individuele belegger duidelijk wordt gemaakt dat sommige financiële producten niet voor jou zijn. Er is Prips, waardoor het altijd glashelder moet zijn wat sommige complexe financiële producten inhouden. En er zijn de regels rond ‘market abuse’, waarin fraude wordt bestreden.’
‘We zien vandaag al dat wanneer een bedrijf dat beleggers niet correct informeerde wordt vervolgd, dat doorgaans niet gebeurt op basis van de regels over de prospectus. Het gebeurt op basis van de regels over ‘market abuse’.
‘Bovendien is het maar de vraag of een belegger wordt beschermd omdat hij een prospectus van 700 pagina’s krijgt. Niemand leest dat. Daarom willen we een samenvatting van twintig pagina’s: welke vorm van kapitaal wordt opgehaald? Wat is het bedrijf? Wat is het project?’
Is het nog wel nodig de beurs aantrekkelijker te maken? Geld is vandaag bijna gratis.
De Backer: ‘Ik denk dat dit net een van de redenen is waarom het gratisgeldbeleid van de Europese Centrale Bank minder goed werkt dan in de VS. Het geld raakt onvoldoende op de kapitaalmarkten, omdat ze versnipperd zijn. Dat maakt dat Europese bedrijven te afhankelijk blijven van bankleningen.’
Dit interview verscheen op dinsdag 15 maart in De Tijd.
SHARE